Paco Marin (1966)
- Sergio Monedero-suhigarai
- 26 nov 2020
- 1 Min. de lectura

Paco agertu zitzaidan txokor txikia eskutan.
Botako dut argazkiak egiteko? -galdetu zidan berak.
Ez, inondik inora. -erantzun nion nik. Sesiorako erabiliko dugu.
Garai batean orain baino “dotoreagoa” zen erretzea, maskulinitate eta feminitatearekin oso lotutako ekintza bait zen. Pantaila txikian baita handian ere ikusten genituen aktoreak zigarroa eskutan.
Ez normalizazio garai honetan, kalean musukoa kentzeko aitzakia bakarrenetariko bat ere bada.
Edozein modutan, Las Karreras eta Putxetaren arteko bidean jarri genuen hitzordua, bestaldetik, Pacok oso ondo ezagutzen duen bidea dugu hau. Goitik behera eta behetik gora hainbat aldiz egiten du.
Kamararen aurrean lasai eta atsegin handiz bukatu zuen bere txokorra, neuk, ordea, nire lana.
Ese día Paco apareció con un pequeño puro en la boca. Por cierto, no es nada difícil verle habitualemente así.
-¿Lo tiro para la sesión? -me preguntó.
-Para nada -le respondí. Me viene de maravilla. Lo vamos a utilizar.
Es verdad que en otra época fumar era mucho más “elegante” que hoy en día, también era símbolo de masculinidad y feminidad. Podíamos ver a actores y actrices en la pequeña y gran pantalla fumando de manera habitual.
En esta época de no normalización es una de las pocas excusas para poder quitarse la mascarilla.
En cualquier caso, pusimos la cita aquel día a medio camino entre Las Karreras y Putxeta. Es por cierto, un camino que Paco conoce muy bien al realizarlo varias veces al día.
Pudo acabar tranquilamente su puro frente a la cámara, y yo mi trabajo.
Comentários